Het enzympreparaat Innovazym CA bevat papaïne (gewonnen uit onrijpe papajavruchten) en een mengsel van trypsine en chymotrypsine. Het belang van juist deze enzymen is in talloze studies bevestigd.

Tabletvorm

Innovazym CA is verkrijgbaar in maagsapresistente tabletten. De tabletten vallen in de darmen uiteen, zodat de enzymen direct in de bloedbaan worden opgenomen. Het product is gegarandeerd vrij van gluten, melkeiwit, lactose en geur-, kleur- en smaakstoffen.

Innovazym CA bevat papaïne, trypsine en chemotrypsine. Het belang van juist deze enzymen is in talloze studies bevestigd. Zo helpt papaïne het lichaam zich te ontdoen van afvalstoffen. Trypsine en chymotrypsine zijn op een specifieke manier goed voor het immuunsysteem.

Bij een virusinfectie spelen de virulentie van de verwekker en de kwaliteit van het immuunsysteem een rol bij de ernst ervan. Het virus gebruikt adhesiemoleculen om zich aan de doelcel vast te koppelen. Onderzoeken gaven al te kennen dat wanneer deze adhesiemoleculen werden geblokkeerd, dit tot een lagere besmettelijkheid leidde.

Naast de integratie van het virusgenoom in het cel-DNA, de virusreplicatie en de aansluitende vernietiging van de gastcel, wordt de ernst van de infectie ook beslissend beïnvloed door immuuncomplexen. Natuurlijke killercellen en/of macrofagen vernietigen met een virus geïnfecteerde cellen. Het stimuleren van de macrofagen leidt tot het afscheiden van TNF en het stimuleren van de NK-cellen leidt tot het afscheiden van interferon (en interleukine). Ook de B-cellen spelen via de productie van specifieke antilichamen bij de afweer tegen virussen een zeer belangrijke rol.

Via het activeren van de macrofagen en NK-cellen werken oraal toegediende systemische enzympreparaten antiviraal. Ook doordat deze enzymen een deregulatie van immunocomponenten (immuuncomplexen, adhesiereceptoren en cytokinen) tegengaat.

Bij virusinfecties kunnen vaak circulerende pathogene immuuncomplexen worden aangetoond die onder bepaalde omstandigheden bij een bepaald orgaan een complementactivering en ontsteking veroorzaken.

Enzymtherapie in de vorm van immunoreactieve medicamenten (Biological Resonse Modifiers) heeft onder meer bij kankerpatiënten zowel pre- als postoperatief en voor, tijdens en na chemotherapie of radiotherapie een belangrijk immunologisch ondersteunend effect.

De klinische verklaring daarvoor is de volgende. In een ziek organisme is de immunohomeostase-balans verstoord. Bij patiënten met lymfomen, melanomen en pancreastumoren heeft men een verhoogde hoeveelheid antigeen-antistof-complexen aangetroffen. Naarmate de concentratie aan dergelijke complexen in het bloed toeneemt, stijgt het percentage metastasering, mede als gevolg van deregulatie van de actieve immunocomponenten en met name bij de expressie van verschillende cytokinen en adhesiemoleculen.

Hydrolytische enzymen bevorderen de verwijdering van deze immuuncomplexen uit het bloed, de zogenaamde ‘immuun complex clearance’. Bovendien verhogen ze de cytostatische activiteit van de natuurlijke killercellen en de macrofagen. Ze ontmaskeren kankercellen en breken de fibrinemantel van deze cellen af waaronder hun receptoren zich voor het immuunsysteem verschuilen.

Pancreatische enzymen interacteren met het immuunsysteem, reguleren de verstoorde immunologische processen en herstellen de immunohomeostase. Ze remmen niet alleen de vorming van immuuncomplexen maar werken ook direct in op de tumorcellen in hun reproductieve fase wanneer ze nog vernietigd kunnen worden. Ook zwakken de pancreatische enzymen de bijwerkingen van chemotherapie af.

In de metastaseringsprofylaxe is ook de fibrinologische activiteit van enzymen van onschatbare waarde. Bovendien verliezen kankercellen onder invloed van enzymen hun ‘stickiness’ (hechtkracht).

In zijn boek Nieuwe perspectieven in de tumortherapie (1991) schrijft Klaschka: De systemische enzymtherapie is de basis van een gecombineerde kankertherapie. Haar immuunactiverend en regulerend potentieel is in-vitro- en in-vivo-onderzoeken aangetoond. In tegenstelling tot immuuntherapieën met cytokinen, monoklonale antilichamen en vele andere immuunstimulerende substanties werkt de systemische enzymtherapie – niet alleen door verhoging van de totale proteolytische serumactiviteit – vooral via de lokale, lichaamseigen regulering.