Selenium is een essentieel mineraal dat in minieme hoeveelheden in het lichaam voorkomt. De fysieke eigenschappen van selenium lijken sterk op die van zwavel.

Beste natuurlijke bronnen

Het seleniumgehalte van voedingsmiddelen is afhankelijk van de hoeveelheid die in de bodem aanwezig is, hetzij rechtstreeks (in plantenvoedsel), hetzij indirect (in dierlijke producten met selenium afkomstig uit diervoeders). Zelfs als er voldoende selenium in de bodem aanwezig is, kan de opname ervan door planten worden geremd door zwavel in veel gebruikte kunstmestsoorten en door zwavelzuurverbindingen in zure regen.

Goede bronnen van selenium zijn biergist, vlees, vis, schaal- en schelpdieren, granen, ontbijtgranen, paranoten, broccoli, kool, komkommer, radijs, knoflook, uien, melasse en zuivelproducten.

Opname en opslag

De lever, het hart, de milt en de nieren bevatten vier tot vijf keer zoveel selenium als de spieren en andere weefsels. Zodra het is opgenomen, wordt selenium verdeeld over alle weefsels behalve vetweefsel. Selenium wordt normaal met de urine uitgescheiden. Selenium in de ontlasting is een teken van onvolledige opname. Omdat het bindt met giftige metalen, kan het zijn dat ingenomen selenium niet wordt opgenomen.

Het seleniumgehalte in levensmiddelen daalt gemakkelijk door verhitting, verwerking en bereiding. De raffinage van graankorrels vermindert het seleniumgehalte met 50 tot 75%. Koken vermindert het seleniumgehalte met 45%.

ADH

De ADH voor selenium is 55 µg. Het gemiddelde dieet hoeft slechts 35 µg selenium per dag te bevatten, maar een dagelijkse inname van 100 tot 200 µg wordt meestal aanbevolen.

Selenium functioneert zelfstandig of in samenwerking met enzymen. Selenium is een natuurlijke antioxidant die beschermt tegen vrije radicalen en lijkt te zorgen voor de elasticiteit van weefsel. Het is een belangrijke voedingsstof voor het immuunsysteem.

Selenium werkt nauw samen met vitamine E, bijvoorbeeld bij de productie van antilichamen, het binden van giftige metalen, zoals kwik, de stofwisseling van aminozuren en de bevordering van de normale lichaamsgroei en vruchtbaarheid. Selenium verzorgt de zuurstofvoorziening van bepaalde energieproducerende cellen, met inbegrip van die van het hart. Selenium is nodig voor de productie van prostaglandinen.